Świadectwo: Najwyższy czas, żebym… spojrzała na RANY Zbawiciela „Czuję, że właśnie jest najwyższy czas, żebym podniosła głowę i przeniosła wzrok z moich ran, a spojrzała na RANY Zbawiciela. A w Zbawicielu zaczynam dostrzegać rany swoje i rany mojej mamy...” – dzieli się uczestniczka sesji online „Lectio divina z apostołem Tomaszem”.
Świadectwo: Radość Poranka Wielkanocnego w pierwszą niedzielę Adwentu „Zachęcona do udziału w tej sesji, już w pierwszy wieczór doświadczyłam, że Jezus przyszedł, ‘choć drzwi były zamknięte’. (…) Ze zdumieniem stwierdziłam, że w pierwszą niedzielę Adwentu doświadczam radości Poranka Wielkanocnego” – dzieli się uczestniczka sesji online „Dotykanie zranionego Boga. Lectio divina z apostołem Tomaszem”.
Świadectwo: To tutaj odradza się Kościół! „(…) To tutaj odradza się Kościół! Tylko dzięki Słowu Bożemu, prawdziwemu, żywemu, miłującemu człowieka, może odrodzić się Kościół Chrystusowy” – dzieli się uczestniczka sesji online „Dotykanie zranionego Boga. Lectio divina z apostołem Tomaszem”.
Świadectwo: Niedziela dotykania Zranionego Serca Boga „I przyszedł do dalej zaryglowanego wieczernika mego serca. U Jego stóp razem z Tomaszem całowałam Jego poranione stopy. (…) Pomyślałam też, że ten ósmy dzień po zmartwychwstaniu to Niedziela Miłosierdzia: niedziela dotykania Zranionego Serca Boga”.
Świadectwo: Najlepsze Lekarstwo „Z zawrotnego więc tempa ostatnich tygodni wskoczyłyśmy na raz z niemałym zaskoczeniem w czas kwarantanny, w którym nie wiedziałyśmy, jak się odnaleźć. I wtedy mignęła mi na telefonie informacja o rozpoczynającej się u Was tego samego dnia sesji lectio divina...” – dzieli się uczestniczka sesji online „Lectio divina z apostołem Tomaszem”.
Dotykanie zranionego Boga. Lectio divina z apostołem Tomaszem (MP3) - Krzysztof Wons SDS Mojego Zbawiciela rozpoznaję po moich ranach, które wziął na siebie. Krwawiący bok Jezusa mówi mi, że najbardziej rani Go moja niewiara w Jego miłość. Mówi do mnie jak do Tomasza: „Włóż rękę do mojego boku i nie bądź niedowiarkiem”. Pójdziemy drogą (nie)wierzącego Tomasza, który w zranionym Jezusie rozpoznaje zranionego Boga. Razem z nim będziemy uczyli się wyznawać Mu z tęskniącą miłością: „Pan mój i Bóg mój”.
