I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?”. A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”. Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?”. Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjaszem, Synem Boga żywego”. Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”. Wtedy przykazał uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem.

Mt 16,13-20

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Ewangelia dzisiejszej niedzieli uświadamia nam, że każdy uczeń, który w Jezusie Chrystusie odkrył i wyznał Mesjasza, Syna Bożego i jest z Nim w dobrej, zażyłej relacji, staje się podobny do skały. Na tej skale może budować gmach swojego życia na tyle mocny i solidny, że będzie w stanie oprzeć się zakusom tego co złe. Bez Jezusa, bez relacji z Nim jego życie budowane jest niejako na piasku i tym samym jest kruche i niestabilne. Łatwo może nim zachwiać nawet niewielka fala przeciwności czy trudności i doprowadzić do ruiny, upadku.

Czy ja odkryłem w Jezusie Mesjasza, Bożego Syna? Czy to odkrycie przekłada się na moje wyznanie i budowanie zażyłej relacji z Jezusem? Czy na tej relacji jak na stabilnym fundamencie buduję gmach mojego, codziennego życia, pięknego i owocnego nawet pośród szalejących trudności i życiowych burz? Czy zdaję sobie sprawę, że brak relacji z Jezusem, relacja osłabiona, zaniedbana, to realna możliwość zamiany materiałów życiowego fundamentu ze skały na piasek a to oznacza kłopoty, grozi nawet ruiną, upadkiem i innymi życiowymi komplikacjami? Na skale buduję, w piasku się bawię.

Pomodlę się o dobrą pogodę dla odpoczywających, rolników, o pokój na świecie, o siły ducha i fizyczne dla pielgrzymujących. W modlitwie powierzę Bogu dzieci i młodzież, pracowników oświaty w kontekście zbliżającego się nowego roku szkolnego.

III. Oratio: Teraz ty mów do Boga.

Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

I będę sławił Twe imię
za łaskę Twoją i wierność.
Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem,
pomnożyłeś moc mojej duszy...

Ps 138,2-3

IV. Contemplatio:

Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS