I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Piotr zbliżył się do Jezusa i zapytał:
„Panie ile razy mam przebaczać, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czyż aż siedem razy?”.
Jezus mu odrzekł: „ Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy (...)”.

Mt 18, 21-22

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Z punktu widzenia matematyki, rachunków, liczb, siedem razy to niewiele. Ten limit można wyczerpać w ciągu dnia, a nawet zdecydowanie przekroczyć. Z punktu widzenia biblijnej symboliki siedem to znaczy bardzo wiele razy, dużo razy.

Czy chcę być człowiekiem przebaczania wg matematyki czy Ewangelii? Czy w przebaczaniu nie mam pokusy stosowaniu limitów, dzielenia ludzi na kategorie, tych godnych przebaczenia, i tych niegodnych? Czy skrzywdzony, kategorycznie stwierdzam: „Nie przebaczę”. Czy mówię: „Teraz, w tej chwili nie potrafię, nie umiem, jest mi trudno przebaczyć, ale ufam, że moje serce prędzej czy później dojrzeje do przebaczenia i to uczynię”.

Pan Jezus rozszerza matematyczne i biblijne ujęcie procesu przebaczania. Siedemdziesiąt siedem to znaczy zawsze, stale, bez ograniczeń. Zbawiciel nie mówi, że przebaczać czy prosić o przebaczenie jest czymś łatwym, prostym, niewymagającym. On zaprasza, zachęca do podjęcia tego procesu, trudu, wysiłku serca. On jest tego przebaczania wzorem, źródłem, inspiracją. On przyjdzie przebaczającemu czy o przebaczenie proszącemu z pomocą, wsparciem, darem przebaczenia. To On z wysokości Krzyża wołał: „Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą co czynią ( Łk 23,34 )”.

Czy pragnę tak przebaczać? Zawsze, bez ograniczeń, limitów, dzielenia ludzi na kategorie, godnych i niegodnych przebaczenia. Być na wzór Jezusa łaskawym i miłosiernym. Czy pragnę nie tylko przebaczać, ale i prosić o przebaczenie? Nie odkładać tego na później, na lepszy czas.

Pomodlę się o dar przebaczania według reguł Ewangelii, o pokój dla całego świata. Polecę Panu tych, którym obiecałem modlitwę czy też tych, którzy mnie o nią prosili.

III. Oratio: Teraz ty mów do Boga.

Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

On odpuszcza wszystkie Twoje winy
i leczy wszystkie choroby,
On twoje życie ratuje od zguby,
obdarza cię łaską i zmiłowaniem...

Ps 103, 3 - 4

IV. Contemplatio:

Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS