I.  Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

​A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: <<Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszy>>. Przyszli więc najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze. Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze. Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi, mówiąc: << Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzyśmy znosili ciężar dnia i spiekoty>>. Na to odrzekł jednemu z nich: << Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czy nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź co twoje, i odejdź. Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie. Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?>>. Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi.

Mt 20, 8 - 16a

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Z punktu widzenia ekonomii, prawa pracy gospodarz wywiązał się z umowy wobec wszystkich, których zatrudnił w swojej winnicy. Każdy otrzymał należną mu zapłatę, pieniądze potrzebne do życia.Nikt z zatrudnionych nie odszedł z pustymi rękami.

Pragnę sobie uświadomić, że Pan Bóg wobec mnie zawsze realizuje swe zobowiązania i to na czas. Z niczym wobec mnie nie zalega. A czy ja uczciwie, sumiennie, z zaangażowaniem pracuję w Jego winnicy? Czy nie przynoszę strat? Czy Pan nie „żałuje”, że mnie zatrudnił, mi zaufał, że mnie posłał do swojej winnicy.

Pierwsi zatrudnieni (Arcykapłani, faryzeusze, uczeni w Piśmie, ludzie Kościoła) byli niezadowoleni z zapłaty, z tego, że gospodarz zrównał ich z ostatnimi ( poganie, chrześcijanie, celnicy, grzesznicy, niewierzący). Nie zauważyli, że oprócz denara otrzymali od tych ostatnich dużo więcej, jak choćby zaszczyt pracy w winnicy, pracy od samego początku. Ci pierwsi chcieli decydować, wobec kogoi na ile gospodarz ma być dobry. Ci drudzy wychwalali Jego dobroć.

Czy ja nie próbuję Panu Bogu układać „listy płac”, ale pozostawiam to w gestii Jego dobroci i hojności? Czy ufam, że Jego dobroć mnie nigdy nie zawiedzie, że otrzymam wystarczająco dużo, że starczy mi na godne życie i jeszcze będę mógł wesprzeć bardziej potrzebujących? Czy nie próbujęograniczać Pana Boga w Jego dobroci i hojności?

Pomodlę się o właściwe relacje na linii pracodawcy pracownicy, o pokój na świecie i w ludzkich sercach, o serce pokorne i hojne zarazem, za bezrobotnych, aby znaleźli pracę, zatrudnienie.

III. Oratio: Teraz ty mów do Boga.

Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Pan jest łagodny i miłosierny,
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich,
a jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył...

Ps 145, 8 - 9

IV. Contemplatio:

Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Dla mnie bowiem żyć to Chrystus, a umrzeć to zysk

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS