I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu:
„Posłuchajcie innej przypowieści. Był pewien gospodarz, który założył winnicę.
Otoczył ją murem, wykopał w niej prasę, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał.
Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego kamieniami obrzucili”(....).

Mt 21, 33 - 35

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Gospodarz oddaje rolnikom w dzierżawę winnice w pełni wyposażoną. Oprócz prasy, wieży daje im także swoje zaufanie. Liczy na ich kompetencje, pracowitość, uczciwość, rzetelność, współpracę. W rezultacie liczy na plon.

Podobnie wyposażoną winnicę życia i ja otrzymałem od Pana Boga wraz z Jego zaufaniem i miłością. On też liczy na plon Jemu należny. On liczy, że moje życie będzie dobre i owocne. Czy pamiętam, że jestem tylko dzierżawcą, a nie właścicielem winnicy życia? Czy tej winnicy nie zaniedbuję, pozwalając, aby popadła w ruinę, czy została rozgrabiona? Czy o nią się troszczę?

Gospodarz posłał sługi po plon Jemu należny. On nie chciał rolnikom zabrać wszystkiego. On chciał tylko swoją część, Jemu należną, o którą się umówili. On ich traktował nie jak niewolników, których trzeba wykorzystać i to możliwie jak najwięcej, ale jak współpracowników, z którymi chciał dzielić zyski. On chciał dzielić radość ze wzajemnej współpracy.

Czy ja nie mam pokusy, aby swojego życia zagarnąć tylko dla siebie z całkowitym pominięciem Bożych planów wobec mnie? Czy tych, którzy mi przypominają o plonie Bogu należnym, traktuję z wrogością, agresją, lekceważeniem? Czy na bramie mego serca nie umieściłem napisu: „Własność prywatna. Bogu wstęp wzbroniony”!? Czy z radością, na czas i w odpowiedniej ilości oddaję Panu Bogu plon Jemu należny i to jest czas wielkiego świętowania Pana Boga i mojego?

Pomodlę się o dar pokoju dla całego świata, dla ludzkich serc, o zakończenie trwających konfliktów, w tym na Ukrainie. W modlitwie polecę Panu Bogu moją ojczyznę. Uczynię przegląd jakości mojej współpracy z Panem Bogiem w kwestii troski o rozwój i funkcjonowanie winnicy mojego życia.

III. Oratio: Teraz ty mów do Boga.

Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Powróć, Boże Zastępów,
Wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
i chroń to, co zasadziła Twoja prawica,
Latorośl, którą umocniłeś dla siebie...

Ps 80, 15 - 16

IV. Contemplatio:

Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Odnów nas, Panie, Boże Zastępów

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS