I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Jezus przyszedł do pewnej wsi. Tam niejaka niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która usiadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie. Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: „Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła”. A Pan jej odpowiedział: „Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona”.
Łk 10,38-42

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”

Jezus przyjmuje gościnę u Marty i Marii. Z kontekstu Ewangelii wynika, że przyszedł do nich nie żeby się posilić, przenocować, odpocząć ale też, aby głosić Ewangelię.  Przyszedł tam jako ten, Który karmi ludzkie serca mocą Swego słowa. Maria więc oddała inicjatywę w ręce Jezusa. Zajęła miejsce u Jego stóp jak uczennica przed mistrzem, nauczycielem i wsłuchiwała się, w to co On mówił. Tak dała się porwać słowom Jezusa, że zapomniała o biednej, zalatanej, zatroskanej Marcie. Marta zaś chciała mieć inicjatywę po swojej stronie, chciała zaspokoić pragnienia Jezusa, dobrze i godnie Go ugościć. Pan Jezus docenia zatroskanie Marty, ale podkreśla też postawę Marii, jej wybór cząstki, której nie będzie pozbawiona.

Czy w codzienności umiejętnie łączę te dwie ewangeliczne postawy, Marty i Marii? Czy one ze sobą nie rywalizują, ale się uzupełniają, współpracują, dopełniają? Czy zawsze pamiętam o tej najlepszej cząstce i nawet pośród wielu trosk i codziennego zabiegania znajduję czas, aby pobyć przed Jezusem, wyciszyć się, pomodlić, zaglądnąć do serca? Czy pamiętam, że ta cząstka, którą wybrała Maria to zapowiedź tej pełni, którą będziemy się cieszyć w domu Ojca?

 Dalej będę wspierał modlitwą wypoczywających, rolników, pielgrzymujących, modlił się o pokój, ustanie wojen i waśni, dar pojednania i zgody między ludźmi. Pomodlę się za tych, którzy ucierpieli wskutek przeróżnych kataklizmów przyrodniczych, aby otrzymali skuteczną pomoc i wsparcie.

III. Oratio: Teraz ty mów do Boga.

Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Kto nie czyni bliźniemu nic złego,
nie ubliża swoim sąsiadom,
kto za godnego wzgardy uważa złoczyńcę,
ale szanuje tego, kto boi się Pana...

Ps 15, 3 - 4

IV Contemplatio:

Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Prawy zamieszka w domu Twoim Panie

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS