I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary».
Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna.
Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź zaraz i siądź do stołu”? Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił”?
Czy okazuje wdzięczność słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”».
Łk 17,5-10

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Apostołowie proszą Pana Jezusa, aby dodał im wiary. Jedno z ujęć biblijnych, czym jest wiara, podkreśla, że chodzi o relację z Panem Bogiem. W tym ujęciu uczniowie prosząc o dodanie wiary, prosiliby o pomnożenie, umocnienie, zacieśnienie ich relacji z Panem Bogiem. Czy ja w modlitwie proszę o dodanie wiary, czyli o umocnienie mojej relacji z Panem Bogiem? W moim przeżywaniu wiary przybywa plusów („+”) czy minusów („ – ”)? Mój bilans jest dodatni czy ujemny, wzrastam w wierze czy ciągle obniżam loty? Idę do przodu czy się cofam? W życiu dystans pomiędzy mną a Panem Bogiem się powiększa czy skraca?

Praca zazwyczaj ma swoje ramy czasowe na przykład 8 godzin. Służba u Pana Jezusa ich nie ma. Służba to 24 h na dobę do dyspozycji innych, bycia dla innych. Ten, kto służy zwykle je ostatni, ostatni kładzie się spać, za to pierwszy wstaje, pierwszy jest w kaplicy czy w miejscu pracy. Pierwszy w kolejce, kiedy rozdają zadania, a ostatni, kiedy wręczają nagrody. I nie narzeka, nie marudzi, że nie widzą, że nie doceniają, bo „słudzy nieużyteczni jesteśmy, wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”. Ja tylko pracuję czy też służę? Czy nawet jak pracuję, to staram się służyć? Lubię być wśród tych, których obsługują, ale chętnie jestem też wśród tych, którzy obsługują? Czy kiedy nie chwalą, nie wynagradzają, nie klaszczą, to obrażam się i zawieszam czy wręcz rezygnuję ze służby? Czy ciągle i wytrwale postawy służby uczę się od Pana Jezusa? Służąc ciągle jestem wpatrzony w przykład służby Pana Jezusa?

Pomodlę się o umocnienie wiary i postawy służby w moim sercu i życiu. W miarę możliwości będę się starał uczestniczyć we wspólnych październikowych nabożeństwach różańcowych. Dalej będę wołał o pokój dla świata.

III. Oratio: Teraz ty mów do Boga.

Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu,
wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia.
Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem,
radośnie śpiewajmy Mu pieśni...

Ps 95,1-2

IV Contemplatio:

Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS