I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty:

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie.
A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocy złodziej ma przyjść,
na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu.
Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie”.
Mt 24,42-44

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”

Nie wiemy kiedy przyjdzie. Wiemy, że na pewno przyjdzie. Brak konkretnej daty Jego powtórnego przyjścia wprowadza pewne napięcie. On może przyjść w każdej chwili: za sekundę, za minutę, za dzień, za rok, za tysiąc lat. Wiemy, że przyjdzie, a ponieważ nie wiemy kiedy, czuwamy 24 godziny na dobę, non stop, ciągle, nieustannie, od rana do wieczora i w ciągu nocy.

Czy ja czuwam, oczekuję na mego Pana? Jaka jest jakość mojego czuwania? Czy nieznajomość konkretnej daty powtórnego przyjścia Pana, to dla mnie powód do złości, irytacji, spekulacji, niezadowolenia, czy gorliwego, codziennego czuwania? Czy nie usiłuję podpowiadać Panu Bogu, jakich zmian powinien dokonać w Swoim kalendarzu? Czy nie próbuję przekonywać Pana, aby dostosował się do moich terminów i dat, ale to ja dostosowuję się do Jego?

Ponieważ gospodarz nie zna rozkładu zajęć złodzieja, oprócz okresowego czuwania, czyni inne zabezpieczenia, które mogłyby uchronić go przed kradzieżą: alarm, pies, pułapki, sejf, zatrudniony stróż, kamery itp. My czekamy nie na złodzieja, ale na Jezusa, naszego Zbawiciela. Naszym zabezpieczeniem jest oprócz czuwania, gotowość. Chcemy być przygotowani, aby gdy przyjdzie, nie musiał długo stać pod drzwiami i bezskutecznie pukać.

Jakie ja czynię zabezpieczenia, aby być przygotowanym, gdy Pan powtórnie przyjdzie? Czy dbam o czystość mego serca? Jak często się spowiadam? Czy uczę się słuchem serca rozpoznawać zbliżającego się Pana w tajemnicy Jego Słowa, Jego sakramentów, Jego obecności w drugim człowieku? Czy nawet sen nie przerywa mojego czuwania i gotowości do spotkania z Panem? Ja nie chcę się domyślać, spekulować, gdybać, kiedy Pan przyjdzie. Ja mam czuwać i być w gotowości na spotkanie z Nim, choćby to miało nastąpić za małą chwilę.

Poproszę o łaskę owocnego przeżycia czasu adwentu, o dar pokoju dla świata i ludzkich serc.

III. Oratio: Teraz ty mów do Boga.

Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano:
Pójdziemy do domu Pana”.
Już stoją nasze stopy
w twoich bramach, Jeruzalem...

Ps 122,1-2

IV. Contemplatio:

Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Idźmy z radością na spotkanie Pana

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS