I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.
Gdy Jan nauczał nad Jordanem, pytały go tłumy: „Cóż mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Kto ma dwie suknie, niech jedną da temu, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni”. Przychodzili także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i pytali Go: „Nauczycielu, co mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Nie pobierajcie nic więcej ponad to, ile wam wyznaczono”. Pytali go też i żołnierze: „A my, co mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Nad nikim się nie znęcajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie”. Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest on Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: „Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu: pszenicę zbierze do spichrza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym”. Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę.
Łk 3,10-18
II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Ewangelia z trzeciej niedzieli adwentu ukazuje nam jak ważne są praktyczne wskazania odnośnie życia według wiary. To o nie pytały proroka znad Jordanu, Jana Chrzciciela różne grupy społeczne jak celnicy, żołnierze i ogólnie ludzie z tłumu. Jan udzielał podpowiedzi odnośnie praktycznej strony życia, podpowiedzi krótkich i jasnych. Zapewne pomogły one zainteresowanym w odpowiednim i skutecznym podjęciu życiowych obowiązków i zadań.
Czy ja szukam takich praktycznych podpowiedzi, wskazań dla swojego życia, szukam ich miedzy innymi w słowie Bożym, nauczaniu Kościoła? Czy jeżeli je odnajdę, to do nich się stosuję, według nich realizuję swoje życiowe zadania? Czy ich nie lekceważę a może ich w ogóle nie szukam, kierując się w życiu swoimi własnymi pomysłami?
Jan Chrzciciel nie wykorzystał sytuacji, nie zmanipulował tłumów, nie ogłosił się oczekiwanym Mesjaszem. Może nie wprost, ale konkretnie odpowiedział, że Mesjaszem nie jest i oznajmił, że Mesjasz jest tuż, tuż. W życiu słuchaczy więc nadszedł czas na nawrócenie, sprawiedliwe życie, czas, aby być ziarnem pszenicy a nie plewą, kiedy Mesjasz rozpocznie oczyszczenie swojego omłotu.
Ja też nie jestem Mesjaszem, ale czy na Mesjasza oczekuję kiedy przyjdzie na końcu czasów, i każdego dnia, kiedy przychodzi w sakramentach czy Bożym słowie, drugim człowieku? Czy ciągle podnoszę jakość ziarna czyli swojego życia? Czy tylko przyjąłem Ducha Świętego, czy też żyję w Jego mocy i według Jego wskazań? Czy w praktyce życia pragnę podobać się Bogu, czy temu światu?
Pomodlę się w intencji parafii, gdzie trwają rekolekcje adwentowe o błogosławione ich owoce, o ustanie pandemii, zdrowie dla chorych, siły, środki dla ich opiekunów.
III Oratio: Teraz ty mów do Boga.
Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Oto Bóg jest moim zbawieniem,
będę miał ufność i bać się nie będę.
Bo Pan jest moją mocą i pieśnią,
On stał się dla mnie zbawieniem...
Iz 12,2
IV Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:
Głośmy z weselem, Bóg jest między nami
opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS