I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dopełnić w Jeruzalem. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwu mężów, stojących przy Nim. Gdy oni się z Nim rozstawali, Piotr rzekł do Jezusa: «Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, pojawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: «To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!» W chwili gdy odezwał się ten głos, okazało się, że Jezus jest sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie opowiedzieli o tym, co zobaczyli.

Łk 9,28b-36

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Przemiana Pana Jezusa dokonuje się na górze. Także i moja przemiana, przemiana mojego serca i życia potrzebuje góry, czyli wysiłku i zaangażowania z mojej strony, aktywnej współpracy z Bożą łaską. Do tego modlitwa i codzienne rozmowy z Mojżeszem, Eliaszem czyli lektura i modlitwa słowem Bożym. To niezbędne, aby tę przemianę w sobie umacniać i pogłębiać. Kluczowy zaś punkt skuteczności mojej przemiany, to wpatrywać się i wsłuchiwać się w Jezusa, Bożego Syna. Przemieniony mam wrócić do tych, którzy pozostali u podnóża Góry Przemienienia, którzy nie chcą się przemieniać, im wystarczy, że się zmieniają. Trzeba mi wrócić nie tyle, żeby ich zawstydzić, ale rozpalić w nich pragnienie przemiany, której dokonuje Bóg mocą swojej łaski w człowieku, we mnie.

Czy ja pragnę, chcę, aby we mnie dokonywał się cud Bożej przemiany? Czy pragnę, aby Pan mocą swojej łaski kształtował moje życie, ubogacał je, wydobywał niejako na światło dzienne, to co we mnie najpiękniejsze i najwartościowsze? Czy pragnę się zmieniać według standardów tego świata, czy przemieniać według Bożych? Czy codziennie rozmawiam z bohaterami Starego i Nowego Testamentu? Czy te rozmowy mnie ubogacają, napełniają mocą, życiowo inspirują? Czy na modlitwie, systematycznie, codziennie rozmawiam z Jezusem? Czy przemieniony pragnę ludzi zachwycać sobą, czy pomóc im odkryć Tego, który stoi za moją przemianą, odkryć Pana Boga, zapragnąć Bożej przemiany w ich życiu?

Będę prosił na modlitwie o dar wielkopostnej przemiany dla mnie i całego Kościoła, o ustanie pandemii, o pokój na świecie, i Ukrainie, opamiętanie dla agresorów, umocnienie dla napadniętych, o obfite owoce wielkopostnego dzieła rekolekcji świętych.

III. Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo.

Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Usłysz, o Panie, kiedy głośno wołam,
Zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie.
O Tobie mówi moje serce:
Szukaj Jego oblicza

Ps 27,7 - 8

IV. Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością.

Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Pan moim światłem i zbawieniem moim

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS