I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.
Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi».

J 16, 12 - 15

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”

To co przekazał nam Jezus od Ojca, całe przesłanie Ewangelii nie zawsze jest miłe, lekkie i przyjemne czy też łatwe. Nie tylko uczniowie z dzisiejszej Ewangelii, ale i my tego, jak mówi Pan Jezus, znieść nie możemy. Często się buntujemy lub wybieramy sobie fragmenty, które nam pasują lub nie wiele od nas wymagają. Ale nie na darmo Ojciec i Syn podarowali nam Ducha Świętego. To On ciągle nas przekonuje, że życie Ewangelią nie jest ponad nasze siły i możliwości. On nas wspiera i umacnia w życiu jej zasadami, ku radości Ojca i Syna. On prowadzi nas do prawdy, pomagając na drodze życia ominąć pułapki, które na nas zastawiło kłamstwo.

Czy mam świadomość i wierzę w Boga Jedynego w Trzech Osobach: Ojca, Syna i Ducha Świętego? Czy jestem wdzięczny Bogu Ojcu za dar zbawiciela w Jezusie Chrystusie? Czy dziękuję Ojcu i Synowi za dar Ducha Świętego, który dzieło zbawienia czyni ciągle żywym i aktualnym? Czy wierzę w Tajemnicę Trójcy Świętej choć jej nie pojmuję, choć wymyka się mojemu rozumieniu?

Pomodlę się o umocnienie daru wiary w Tajemnicę Trójcy Przenajświętszej. Będę pamiętał, aby zawsze z namaszczeniem czynić znak krzyża świętego, niejako skrócone wyznanie wiary w Trójcę Przenajświętszą. Z ufnością będę prosił o zakończenie wszystkich wojen, w tym tej na Ukrainie.

III. Oratio: Teraz ty mów do Boga.

Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Gdy patrzę na Twoje niebo, dzieło palców Twoich,
na księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?...

Ps 8, 4 - 5

IV. Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą.

Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS