1. I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Dzięki składam Temu, który mię przyoblekł mocą, Chrystusowi Jezusowi, naszemu Panu, że uznał mnie za godnego wiary, skoro przeznaczył do posługi mnie, ongiś bluźniercę, prześladowcę i oszczercę. Dostąpiłem jednak miłosierdzia, ponieważ działałem z nieświadomości, w niewierze. A nad miarę obfitą okazała się łaska naszego Pana wraz z wiarą i miłością, która jest w Chrystusie Jezusie. Nauka to zasługująca na wiarę i godna całkowitego uznania, że Chrystus Jezus przyszedł na świat zbawić grzeszników, spośród których ja jestem pierwszy. Lecz dostąpiłem miłosierdzia po to, by we mnie pierwszym Jezus Chrystus pokazał całą wielkoduszność, jako przykład dla tych, którzy w Niego wierzyć będą dla życia wiecznego. A Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, Bogu samemu cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

1Tym 1,12-17

1. II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Apostoł Paweł, gdy został dotknięty łaską Bożego miłosierdzia nastąpiła w nim i jego życiu ogromna jakościowa przemiana. Ten, który bluźnił Jezusowi staje się wielkim piewcą Jego chwały. Ten, który Jezusa prześladował i Jego Kościół, staje się gorliwym Chrystusa naśladowcą. Ten, który głosił oszczerstwa, kłamstwa na temat Jezusa i Jego Ewangelii, staje się tym, który głosi życie w Jezusie, prawdziwe życie.

Być pierwszym, zająć pierwsze miejsce to powód do chluby, radości choćby dla niejednego sportowca. Paweł nie wstydzi się być pierwszym wśród grzeszników, bo to również oznacza być pierwszym wśród tych, którzy dostępują Bożego miłosierdzia i to przeobfitego.

Paweł żył w czasach kiedy to szczególnie władze rzymskie cywilne wygłaszały peany, pochwały pod adresem panującego cezara. Apostoł czyni to pod adresem Króla wieków, bo to Jemu ta chwała i cześć się należą nade wszystko.

Czy otwieram się na Boże miłosierdzie, pozwalam, aby ono mnie przemieniało? Czy wielbię Jezusa, gorliwie Go naśladuję, żyję prawdą, którą On jest? Czy czynię wszystko, aby moje życie nie bluźniło Jezusowi, nie było anty naśladowaniem Jego czy głoszeniem kłamstwa na Jego temat i Ewangelii? Czy jestem świadom swojej grzeszności, ale też wielkiego Bożego miłosierdzia, któremu regularnie się powierzam? Czy pamiętam, aby w modlitwie chwalić i to jak najczęściej Pana Boga, Jego majestat i potęgę?

W modlitwie podziękuję Panu Bogu za dar miłosierdzia i cuda, które czyni w moim i innych życiu. Pomodlę się o dar pokoju na świecie, Ukrainie, ludzkich sercach. Wypowiem pod adresem Pana Boga spontaniczną modlitwę uwielbienia, pochwały Jego Majestatu.

III. Oratio: Teraz ty mów do Boga.

Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Panie, otwórz wargi moje,
a usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony,
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz...

Ps 51,17.19

IV Contemplatio

Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS