I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.
Najdroższy: Trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci zawierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte, które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie. Wszelkie Pismo od Boga jest natchnione i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu. Zaklinam cię wobec Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, i na Jego pojawienie się, i na Jego królestwo: głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, w razie potrzeby wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz.
2 Tm 3,14-4,2
II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci zawierzono. To zachęta Apostoła Pawła skierowana do ucznia, Tymoteusza. Paweł zachęca Tymoteusza do korzystania z wiedzy, którą nabył do tej pory, której się nauczył i w której trwa. Wskazuje, że dobre jest źródło, z którego ją czerpał.
Jaka jest moja wiedza religijna? Czy nadal ją pogłębiam, umacniam, aktualizuję? Czy czerpię ją z właściwych źródeł a niewłaściwe odrzucam? Czy moja solidna wiedza religijna wspiera mnie w życiu moją wiarą?
Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte, które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie. Paweł podkreśla, że mocną stroną Tymoteusza jest znajomość Pisma świętego i to od lat niemowlęcych czyli niemal od początku życia. W Bożym słowie Tymoteusz odnajdzie treści, które pomogą mu odnaleźć „mądrość wiodącą ku zbawieniu przez wiarę w Jezusie Chrystusie”.
Jak wygląda moja znajomość Pisma świętego? Czy nie ogranicza się do tego, że wiem, że istnieje Pismo święte plus posiadanie egzemplarza Biblii, do którego rzadko zaglądam? Czy znam Boże słowo czytając je, studiując, modląc się nim? Czy zdaję sobie sprawę, że na znajomość Pisma świętego nigdy nie jest za późno, ale im szybciej tym lepiej, tym owocniej, tym piękniej? Czy pozwalam, aby to słowo mnie kształtowało, umacniało, nauczało. Czy Boże słowo to dla mnie nie tylko teoria życia ale nade wszystko praktyka?
Głoś naukę. Apostoł przypomina Tymoteuszowi o jego głównym zadaniu, o głoszeniu nauki, Ewangelii i wtedy, kiedy trzeba upomnieć i wtedy, kiedy trzeba podnieść na duchu, w porę i w nie w porę.
Ja być może nie nauczam, nie głoszę, ale czy w takim przypadku tej nauki słucham, na nią się otwieram, ją przyjmuję do serca i nią staram się żyć? Jeżeli nie głoszę słowami, to czy staram się to czynić przy pomocy moich czynów, świadectwa życia? Czy inspirację do codziennego życia czerpię z Ewangelii?
Pomodlę się (może w czasie wspólnej modlitwy różańcowej) za wszystkich głosicieli Ewangelii, Bożej nauki. Pomyślę (o ile tego już nie praktykuję) o codziennym kontakcie ze słowem Bożym (lektura, modlitwa, rozważanie), o dobrej lekturze religijnej. Będę dalej usilnie błagał o pokój dla ludzkich serc, dla Ukrainy i całego świata.
III. Oratio: Teraz ty mów do Boga.
Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Wznoszę swe oczy ku górom;
skąd nadejść ma dla mnie pomoc?
Pomoc moja od Pana,
który stworzył niebo i ziemię...
Ps 121,1-2
IV. Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:
Naszą pomocą jest nasz Pan i Stwórca
opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS